Marktwerking in de zorg; kiezen hoeft niet, dat wordt al voor u gedaan!

Marktwerking in de zorg:

U heeft toch een vrije keuze?

Zoals elk jaar weer rond de periode van september/oktober worden de nieuwe premies van de zorgverzekeraars weer bekend gemaakt voor het nieuwe jaar. Mensen krijgen weer de mogelijkheid om over te stappen van zorgverzekeraar, maar ook de mogelijkheid om een ander aanvullend pakket te nemen waarbij misschien de dekking wat hoger ligt om meer zorg vergoed te krijgen, of juist lager vanwege een gunstigere prijsstelling.

Helaas ziet menigeen door de bomen het bos niet meer, bij de ene zorgverzekeraar krijg je een aantal behandelingen vergoed, bij de andere een budget, waarin dan ook nog beroepsgroepen bij elkaar zitten met totaal andere tarieven, zodat nooit berekend kan worden hoeveel behandelingen dit eigenlijk zijn. Als consument moet je appels met peren vergelijken. Maar de zorgverzekeraar stelt: “u heeft toch een vrije keuze?”

Daarnaast komen in deze zelfde periode langzaam maar zeker de zorgverzekeraars naar de zorgverleners toe met de jaarlijks terugkerende contracteerrondes. Bij het ingaan van de marktwerking werd gesteld dat de zorgverzekeraar en de individuele zorgverlener samen moesten komen tot een overeenkomst. Individueel, want het was vanuit het oogpunt van marktwerking door de NMA niet toegestaan om als beroepsgroep in onderhandeling te treden met de zorgverzekeraar omdat dit gezien wordt als kartelvorming. Dus als zorgverlener dien je, volgens deze wetgeving, individueel in onderhandeling te gaan met de zorgverzekeraars over voorwaarden en tarieven. De praktijk is echter anders. De zorgverzekeraar stelt een overeenkomst op, en stelt de tarieven vast. Als zorgverlener zou je dus moeten gaan onderhandelen met de zorgverzekeraar wanneer je het niet eens bent met bepaalde voorwaarden of met bijvoorbeeld de aangeboden tarieven. Hierop volgt dan vanuit de zorgverzekeraar antwoord dat ze geen mogelijkheid zien om met duizenden zorgverleners individueel in overleg te gaan. En vervolgens wordt verteld: “maar u heeft toch een vrije keuze?” “U kunt de overeenkomst tekenen, of u tekent niet.”   Jazeker, en wat voor een keuze. Wanneer men als zorgverlener geen overeenkomst aangaat, valt men onder de zogenaamde niet-gecontracteerde zorg. Zorgverzekeraars vergoeden niet-gecontracteerde zorg in sterk beperkte mate. De consument, ofwel de zorgvrager, heeft ook hierbij een keuze. Naar een gecontracteerde zorgverlener, of naar een niet-gecontracteerde zorgverlener. Echter, wanneer de consument hoort dat hij bij de niet-gecontracteerde zorgverlener altijd zelf bij moet betalen, of dat het aantal behandelingen wat door de zorgverzekeraar wordt vergoed zeer beperkt is, kiest deze eieren voor zijn geld en gaat naar de gecontracteerde zorgverlener.

Om het voor zowel de consument als voor de zorgverleners allemaal gemakkelijker te maken hoeft u dus niet meer te kiezen, de zorgverzekeraar heeft dit namelijk al voor u gedaan...

En om het nog gemakkelijker te maken, fuseren de zorgverzekeraars met elkaar, zodat het voor de consument nog eenvoudiger is, omdat er zo helemaal niets meer te kiezen valt.

Voor de zorgverleners zou het eigenlijk nog wel gemakkelijker kunnen, bedacht een zorgverzekeraar vorig jaar al met een stilzwijgende verlenging van de overeenkomst. “U zwijgt en stemt toe”,  de zorgverzekeraar heeft de keuze voor u al gemaakt...

Alleen de schouder of het hele lichaam?

Hoe het in zijn werk gaat bij een oefentherapeut.

Wanneer iemand voor de eerste keer bij een oefentherapeut Cesar of Mensendieck komt, volgt er over het algemeen altijd eerst een intakegesprek en een onderzoek. Behalve wanneer iemand niet door de huisarts of specialist is verwezen, en op eigen initiatief een afspraak heeft gemaakt, volgt er eerst een zogeheten screening om te bekijken of de klacht binnen het behandeldomein van de oefentherapie thuishoort.

Wat veel mensen bevreemd is dat bij het onderzoek vaak wordt gevraagd om zich even uit te kleden -vanzelfsprekend op het ondergoed na-, ook wanneer men de oefentherapeut om hulp heeft gevraagd voor bijvoorbeeld een probleem in het schoudergebied. "Waarom moet ik me daarvoor helemaal uitkleden?" is een vraag die dan soms volgt. Meestal zal de oefentherapeut van te voren al uitgelegd hebben waarom dit voor de patiënt zinvol en voor de oefentherapeut noodzakelijk is om een goed beeld te kunnen krijgen van de eventuele oorzaak van de klacht, of de gevolgen van de klacht op andere delen van het lichaam. Soms zijn er tijdens het intakegesprek ook meerdere klachten naar voren gekomen die bij het onderzoek meegenomen worden om een eventuele relatie tussen de klachten te kunnen vaststellen.

Het hoofddoel echter, waarom iemand zich moet uitkleden, is vanwege het feit dat de oefentherapeut wil kijken naar het totale houding en bewegingspatroon van de persoon. Bij een schouderklacht zal de oefentherapeut bijvoorbeeld ook kijken naar de stand van de wervelkolom. Een sterk gebogen bovenrug geeft heel andere bewegingen van de schouder dan wanneer de rug een gestrekte houding heeft. Een bovenrug met een te sterke bolling (een versterkte thoracale kyfose in vaktermen), kan op zijn beurt weer veroorzaakt worden door een te sterke holling van de onderrug (de zogenaamde lumbale hyperlordose), met een naar voren gekanteld bekken. Dan komt vanzelf de vraag waarom het bekken zover naar voren gekanteld staat. Misschien doordat de knieën overstrekt zijn, of bijvoorbeeld omdat er spierverkortingen bestaan rondom het heupgewricht. 

Het menselijk lichaam beweegt als een geheel. De schouder bijvoorbeeld geeft klachten wanneer iemand iets boven schouderhoogte wil pakken. Iets pakken gebeurt met de handen, de ogen sturen het hoofd naar de locatie, het hoofd draait in deze richting, de nek beweegt mee,de rug beweegt mee. Staat iets behoorlijk hoog, dan zal iemand uiteindelijk ook nog op zijn tenen gaan staan. De klacht zal dan uiteindelijk wel voelbaar zijn in de schouder, en omschreven worden als: "wanneer ik iets wil pakken wat hoog staat, krijg ik pijn in mijn schouder."  Maar voor de oefentherapeut is de pijn een uiting van een beweging die in feite met het hele lichaam gemaakt wordt.

Uit: 50 jaar bewegingsleer Cesar.

Dit wil zeker niet zeggen dat, in bovenstaand voorbeeld, de schouderklacht is ontstaan vanuit de knieën, maar het kan wel een belangrijk gegeven tijdens de behandeling van de patiënt zijn. De oefentherapeut zal in een behandeling zoveel mogelijk voorwaarden meenemen in de oefeningen om uiteindelijk goede bewegingen van de schouder mogelijk te maken en daarom niet alleen de schouderbewegingen gaan oefenen. De schouder wordt betrokken in de hele aaneenschakeling van bewegingen die plaats kunnen vinden tijdens het reiken naar een voorwerp.
In bovenstaand oude foto afkomstig uit het archief, van wat toen nog 'bewegingsleer Cesar" heette, is duidelijk te zien dat reiken, om naar het plantje te kunnen komen, door veranderingen in de rest van het lichaam, toch een heel andere arm en schouderbeweging oplevert.

Bovenstaand voorbeeld van de schouderklacht is niet op zichzelf staand. Wanneer een patiënt een oefentherapeut consulteert met een klacht zal de oefentherapeut altijd proberen een zo compleet mogelijk beeld te vormen van de patiënt. Dit houdt in dat naast het totaalbeeld van het bewegen, er ook gekeken gaat worden naar de aard van de werkzaamheden, de eventuele sporten of hobby's.  Dit om uiteindelijk een zo gericht mogelijk behandelprogramma te kunnen opstellen wat op de betreffende patiënt is afgestemd.

Oefentherapie: Afleren kan niet, aanleren wel!

Oefentherapie Cesar en Mensendieck richten zich op het veranderen van het houding- en bewegingsgedrag  van mensen. Veel lichamelijk klachten op het gebied van spieren en gewrichten ontstaan of verergeren doordat mensen zich onbewust bepaalde verkeerde houdingen en bewegingen eigen hebben gemaakt.

Verkeerde houdingen en bewegingen ontstaan niet van de een op de andere dag. De klachten soms echter wel! Dit is iets wat mensen moeilijk kunnen begrijpen. Ze doen hun werk soms al 20 jaar lang, en hadden nog nooit klachten, en waarom nu in eens dan wel? 
Een goede vergelijking is misschien het bekende stukje ijzerdraad. Buig je dit 1 keer dubbel gebeurt er niets, door dit zelfde stukje ijzerdraad een heleboel keren op en neer te buigen komt er een punt waarop het breekt. Zo zou je dit ook kunnen zien met het menselijk lichaam. Een verkeerde bukbeweging leidt niet meteen tot een hernia of een acute spitaanval. Maar door jaren achter elkaar verkeerd te bukken komt er een keer het moment dat de rug, net zoals het ijzerdraadje, het begeeft.
Dit voorbeeld maakt voor veel mensen wel duidelijk waarom ze klachten hebben kunnen krijgen, maar belangrijker is natuurlijk de vraag hoe ze van hun klachten af kunnen komen. 


Ik fitness al 2 keer per week...
Wanneer mensen naar Oefentherapie worden verwezen door de huisarts of specialist, hebben 9 van de 10 mensen er geen vertrouwen in dat dit de oplossing zou kunnen zijn voor hun klacht. "Ik fitness al 2 keer per week, dus mijn spieren moeten toch sterk genoeg zijn?" Inderdaad, de spierkracht zou voldoende moeten zijn, maar blijkbaar heeft die de klacht niet kunnen voorkomen. "Op mijn werk is alles al aangepast, mijn bureau staat op hoogte, mijn stoel is afgesteld op mijn lichaam, hoe kan het dan dat ik toch klachten heb gekregen?"
Het antwoord op deze, en meer vergelijkbare vragen, is dat er blijkbaar toch, naast alle externe factoren, ook nog iets is wat een veel belangrijkere rol speelt bij het ontstaan van klachten en dat is de manier waarop iemand beweegt. In een perfect afgestelde bureaustoel kan iemand nog een totaal verkeerde zithouding hebben. Iemand met sterke rug-  buik- beenspieren, kan nog verkeerd bukken om iets van de grond te rapen.


Verkeerde, voor het lichaam dus ongezonde, houdingen en bewegingen kunnen op den duur leiden tot klachten. Het is dus belangrijk om daar iets mee te gaan doen. En daar zit de kracht van de Oefentherapie Cesar en Mensendieck. Bij Oefentherapie draait het zeker niet alleen om het versterken van spieren of het beweeglijker maken van gewrichten. Het belangrijkste doel is dat vooral dagelijkse houdingen en bewegingen veranderen. Het staan, lopen, bukken, zitten, armbewegingen, het omkijken, etc.


Dat leer ik toch nooit meer af! 
En dan komt natuurlijk de vraag hóe verander je dat dan? Een van de meest gehoorde opmerkingen van patiënten tijdens de behandelingen is "Ik sta en loop al mijn hele leven zo, dat krijg ik toch niet meer afgeleerd!" Misschien vreemd om te horen, maar inderdaad dat krijg je niet afgeleerd. Stel je voor dat je te horen zou krijgen dat je bijvoorbeeld zwemmen af zou moeten leren, of fietsen af zou moeten leren. Dit zijn bewegingen die je je eigen hebt gemaakt. Hoe zou je die af moeten leren? De enige mogelijkheid is dat je het niet meer doet. Maar je kunt het dan nog steeds wel!

Aanleren in plaats van afleren.

Waar Oefentherapie Cesar en Mensendieck zich op richten is niet om mensen dingen af te  leren omdat dit gewoonweg niet mogelijk is, maar om andere manieren van staan, bukken, lopen etc. áán te leren. En dat kan namelijk wel! Iedereen is in staat om nieuwe bewegingen te leren. Ook al ben je 20 40 of 80 jaar. Mensen hebben de mogelijkheid om andere bewegingen eigen te maken. Er zijn mensen op leeftijd die leren zwemmen, of bij een dansgroepje gaan. Ook hier worden bewegingen geoefend en worden deze bewegingen opgeslagen in je hersenen. Zo kan dat ook met eenvoudige dagelijkse bewegingen zoals het lopen, het bukken, het staan. Je leert de beweging, en door het herhalen (oefenen) van deze bewegingen zorg je ervoor dat je ze eigen maakt. En dat je er gebruik van kunt maken in het dagelijks leven. En wanneer mensen dan zeggen dat ze zichzelf  nog vaak betrappen op bijvoorbeeld  'weer verkeerd zitten' is dit juist een heel positief teken! Want op dat moment is iemand in staat om dit te herstellen, goed te gaan zitten, de nieuw geleerde zithouding te gaan gebruiken. Voor die tijd bleef iemand gewoon zitten in zijn verkeerde houding.  

"Meer dan alleen maar schouders naar achteren"
Oefentherapie geeft mogelijkheden om houdingen en bewegingen te kunnen veranderen, leert mensen hóe ze dit kunnen doen. Het aanleren van andere houdingen en bewegingen houdt ook veel meer in dan alleen maar "schouders naar achteren trekken en buik inhouden" (wat overigens niet eens goed is),  wil dit effect gaan krijgen. Iemand staat, loopt vervolgens naar een stoel, gaat achter het bureau zitten, pakt de telefoon op, staat weer op om iets uit een kast te pakken, gaat na het werk in de auto zitten, om vervolgens thuis in de tuin te gaan werken. Verandering in het totale bewegingspatroon  van mensen is belangrijk om effect op klachten te krijgen. En daarin zit de kracht van Oefentherapie Cesar en Mensendieck, niet in de kracht van de rug- en buikspieren!


Juni 2012, René Adam.

Gezondheid te koop!

Gezondheid te koop.

Vreemde uitspraak zal menigeen denken, als er iets niet te koop is dan is het juist gezondheid. Toch is de situatie in Nederland (en in veel andere landen) op het gebied van gezondheidszorg behoorlijk anders dan het pakweg zo´n twintig jaar geleden was. Gezondheidszorg was toen nog een recht waar iedereen gebruik van mocht maken, ongeacht leeftijd, leefstijl, of inkomsten.

Je bent jong en je wilt wat, je bent oud en je krijgt wat.

Inmiddels is de zorg behoorlijk veranderd. De zorgverzekering anno nu is niet meer sociaal zoals het ten tijde van de ziekenfondsen was. Toen betaalde iedereen voor iedereen, nu sluit je een aanvullend pakket af waar je zelf denkt het meeste voordeel uit te kunnen halen en wat door de zorgverzekeraars ook wordt aangemoedigd. `Jongerenpakketten´ waar gehoortoestellen, plaswekkers en incontinentiematerialen worden vervangen door condooms. `50 pluspakketten´ waar kraamzorg en IVF behandelingen verdwenen zijn, maar de gehoorapparaten en steunpessariums in zitten. En waar in het ´gezinspakket´ uiteindelijk 3 keer zoveel moet worden betaald om die kraamzorg wel vergoed te kunnen krijgen.

Duidelijk is dat je tegenwoordig gaat shoppen in de gezondheidszorg, je gaat googlen om eens te kijken welke zorgverzekeraar misschien wat goedkoper is, om er vervolgens achter te komen dat in de kleine lettertjes (het blijven verzekeraars!) stond dat die vergoeding van 150,00 € voor je bril maar eens in de 3 jaar is, en bij je vorige verzekeraar elk jaar was. Zodat je huidige ´supersterpakket´ toch niet zo super blijkt te zijn als je vorige ´beterpakket´. Uiteindelijk is die besparing van toch 10 € per maand, een verlies van ongeveer 30 euro per maand, want je moet ook nog eens bijbetalen voor de fysiotherapie! Want wist jij veel dat 9 behandelingen uit dat oude pakket veel meer was dan de 200,00 euro die je als je budget krijgt bij dit supersterrenpakket.

 Wat later in het jaar krijg je opnieuw last van je rug, toch maar weer eens terug naar de huisarts die je verwijst naar een oefentherapeut. Je maakt een afspraak en voorzichtiger geworden na de ervaring bij de fysiotherapeut, vraag je toch maar even voor de zekerheid of het wel vergoed wordt. Blijkt dat oefentherapie samen met fysiotherapie, chiropractie, osteopathie, en nog een paar behandelmethoden allemaal in datzelfde budget zitten, en je dus helemaal niks meer vergoed gaat krijgen!

 

En dan komt het moment.

En dan komt het moment. Het moeilijke moment waarop je moet gaan beslissen wil ik nu wel of niet zelf gaan betalen voor die bril, wil ik nu wel of niet zelf gaan betalen voor nog extra behandelingen fysiotherapie of voor behandelingen bij de oefentherapeut. Als je aan je rug denkt is het antwoord simpel, doen! Maar als je aan je banksaldo denkt, ga je twijfelen. Je wilde ook nog een keertje uit eten deze maand, en een paar nieuwe schoenen kopen. En eigenlijk wilde je ook nog een tweede keer er even tussenuit op vakantie. Wat ga je doen… die schoenen van 120 euro kosten meer dan 4 behandelingen bij de oefentherapie bedenk je jezelf, en het etentje met zijn tweeën ook al gauw zo´n 3 behandelingen... Laat staan die vakantie van een week, dat zou ook wel een lang weekendje kunnen worden.

De vraag is dus geworden zal ik nu wel of niet een stukje gezondheid gaan kopen?

René Adam, oefentherapeut Cesar,Rosmalen.